porod rodzinny - Forum

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

58 odp. Strona 1 z 3 Odsłon wątku: 13557

kalineczka

Zarejestrowany: 09-06-2009 20:52 . Posty: 760 IP:

2009-07-29 13:02:03

29 lipca 2009 13:02 | ID: 39044

Jesli rodziliscie razem to czy nie zalujecie???czy partner pomogl Wam W tym trudnym momencie?? Ja nie wyobrazalam sobie rodzic sama, Marcin pomogl mi przetrwac ból I bardzo mnie mobilizowal, do tej pory razem wspominamy ten najwspanialszy dzien

<- 1 2 3 ->

1
usunięty użytkownik

2009-07-29 13:12:27

29 lipca 2009 13:12 | ID: 39048

my też rodziliśmy "razem". fakt że ze względu na cesarkę dzieliły nas szklane drzwi ale cały czas widziałam jak na mnie patrzy i kontroluje wszystko... i chociaż nerwy mnie zjadały to ta Jego obecność dodawała mi sił.
i wiem, że mogę, wiem że mogę, choć mam pod skórą coś jakby strach...
2
Mama Juniora

Zarejestrowany: 24-08-2008 12:11 . Posty: 644

2009-07-29 13:27:21

29 lipca 2009 13:27 | ID: 39051

pierwszy był można powiedzieć "nierodzinny". Leżałam w szpitalu ( był 36 tc.) i lekarze zadecydowali o natychmiastowym cięciu. Mąż nie zdążył dojechać na czas. Ale drugi był jak najbardziej rodzinny, i sama to chyba bym sobie nie poradziła. A mąż do tej pory jest dumny, że był przy porodzie i tak dzielnie mi pomagał ;-)
3
usunięty użytkownik

2009-07-29 13:32:58

29 lipca 2009 13:32 | ID: 39055

u Nas dwa porody, dwie "cesarki" absolutne NIE lekarzy:( Z mężęm mogłam zobaczyć się po dwóch dobach. Dziękowałam wtedy wynalazcy telefonu komórkowego
4
usunięty użytkownik

2009-07-29 13:38:00

29 lipca 2009 13:38 | ID: 39057

ja rodziłam "rodzinnie" bez męża to bym sobie rady nie dała! masował mi kręgosłup bo bóle od krzyża szły :/ podawał wodę, rozweselał no i oczywiście pępowinę przecinał a jaki dumny był hehe :)
5
Mikalina

Zarejestrowany: 10-07-2009 09:51 . Posty: 162

2009-07-29 13:54:42

29 lipca 2009 13:54 | ID: 39061

My rowniez rodziliśmy rze4m, chociaz być może moj mąz więcej niz ja, szczególnie jeśli chodzi o parcie. Pamiętam, że sie śmialiśmy przez kilka miesięcy ponieważ mięsnie brzucha caly czas go bolały. Kiedy nasze maleństwo się narodziło byc bardzo szczęśliwy, chociaz położne nie dały mu dziecka nawet porządnie obejrzec i sie nim nacieszyć, a co tu mowić o przytuleniu maleństwa. Zaraz po przecięciu pępowiny został wyproszony z sali, zresztą przez cały porod był wypraszany. Bardzo mnie to denerwowalo, bo w końcu nic takiego sie nie dzialo,żeby musiał co chwile wychodzić, bez niego każda sekunda była dla mnie koszmarem zaczynałam płakać i tracić siły, a przy nim od razu było mi lepiej, trzymałmnie za rekę i czułam jego ciepło. Chcieliśmy tak ważny i wyczekiwany przez nas moment przeżywać razem, ale niestety słuzba zdrowia nie pozwala ludziom się zbytnio do siebie zbliżać. Co takiego może się stać kiedy mąż bedzie przy zonie w trakcie skurczy, ktg lub przebijania pęcherza płodowego. Mimo,że porod byl bardzo szybki ok 2 godziny( cały pobyt w szpitalu, przygotowanie i ostatnie fazy porodu), razem bylismy może ok pól godziny. Co to za porod rodzinny?! Następnym razem się wścięknę od samego początku i powiem,że bez męża nie rodzę! wszystkim świadomym tatusiom i mamusiom polecam wspólny poród. Dla nas było to wspanialę przeżycie, narodziny owocu naszej miłości(jak mawia mój mąż), jedna z najpiekiejszych chwil naszego dotychczasowego wspólnego życia. I przyznam się szczerze, ie wioedziałam, że mężczyzna może sie tak wzruszac na wspomnienie tych chwil. Mąz płakał za każdym razem kiedy wspominalismy moment narodzin naszej córci, chyba prawie rok. To mnie jeszcze bardziej utrwaliło w tym że warto przeżywac wspólnie takie chwile.
6
usunięty użytkownik

2009-07-29 14:08:30

29 lipca 2009 14:08 | ID: 39064

jeżeli jest taka możliwość to jakiś czas prze terinem warto zasięgnąć opini o kilku szpitalach i klinikach jak to tam wygląda i wybrać taki ośrodek w którym warunki "rodzinnego porodu" najbardziej nam odpowiadają. my tak własnie zrobiliśmy i dlatego pomimo cesarki mąż mógł uczestniczyć w narodzinach Młodego a potem doglądał wszystkiego co się robi z dzieciaczkiem.
i wiem, że mogę, wiem że mogę, choć mam pod skórą coś jakby strach...
7
kaskur

Zarejestrowany: 26-01-2009 09:54 . Posty: 6450

2009-07-29 14:18:47

29 lipca 2009 14:18 | ID: 39071

U mnie obie cesarki, i za każdym razem mąż stal za drzwiami i czekał. A kiedy zawieźli mnie na salę to on też tam byl z naszymi synkami.
8
usunięty użytkownik

2009-07-29 14:21:18

29 lipca 2009 14:21 | ID: 39073

Mama Tymka napisał 2009-07-29 14:08:30
jeżeli jest taka możliwość to jakiś czas prze terinem warto zasięgnąć opini o kilku szpitalach i klinikach jak to tam wygląda i wybrać taki ośrodek w którym warunki "rodzinnego porodu" najbardziej nam odpowiadają. my tak własnie zrobiliśmy i dlatego pomimo cesarki mąż mógł uczestniczyć w narodzinach Młodego a potem doglądał wszystkiego co się robi z dzieciaczkiem.
u nas główny wybór przede wszystkim dotyczył lekarza. To,że porod odbędzie sie poprzez cc wiedziałam od początku ale też nie brałam nawet pod uwage opcji,że będzie go odbierał inny lekarz. Cóż z mężem nie widzieliśmy sie przez szybę, bo takich tam brak na sali operacyjnej ale maluszka też mógł widzieć prawie od razu i kiedy to tylko bylo możliwe. Tu podziękowania dla pań pielęgniarek
9
monaaa71

Zarejestrowany: 28-01-2009 08:46 . Posty: 28735

2009-07-30 07:07:03

30 lipca 2009 07:07 | ID: 39171

mikołajka rodziłam naturalnie i mąż,oczywiście,chciał być przy porodzie.ja tego chciałam.ujrzał naszego synka pierwszy ode mnie:)przeciął pępowinę.potem dumny razem z pielęgniarką wyniósł małęgo na korytarz,by pokazać dziadkom,którzy też czekali na pierwszego wnuka w szpitalu:)"męczył"się ze mną przy skurczach.co do masowania pleców to,owszem,próbowała masować,ale mnie to akurat tak drażniło,że nie chciałam:)ale ogólnie wspominam poród naturalny przepięknie i nie nwyobrażam sobie siebie samej na porodówce. gdy na świat wychodził marcelek również razem leżeliśmy na sali,podłączona do ktg między skurczami i podczas nich mocno ściskałam darkowi rękę:)gdy po minach lekarzy wiedzieliśmy,że coś się dzieje nie tak,bo marcel miała za wysokie tętno razem razem krzyknęliśmy,żeby natychamist cięli:)gdy wyjeżdżalam na łóżku z sali operacyjnej pamiętam wielkiego buziaka szczęścia od mojego mężulka:))) oj,cudne te wspomnienia:)
10
Isabelle

Zarejestrowany: 03-07-2009 19:42 . Posty: 21159

2009-07-30 08:56:33

30 lipca 2009 08:56 | ID: 39190

Przed porodem nie wyobrażałam sobie rodzic bez mężąa. Ale jak zaczęłay sie bóle parte to zwyczajnie go wygoniłam z sali:) Wolałam sama zostać ze swoim bólem:)
11
820329

Zarejestrowany: 29-08-2009 19:02 . Posty: 44

2009-09-03 14:16:03

3 września 2009 14:16 | ID: 47617

Odpowiedź na #10
JA RÓWNIEZ RODZIŁAM RAZEM Z MĘŻEM I NIE WYOBRAŻAM SOBIE ŻE MIAŁO BY GO NIE BYĆ. MOGAŁ W ZEJŚCIU Z ŁÓŻKA, W DRODZE POD PRYSZNIC. BEZ NIEGO CHYBA BYM NIE URODZIŁA;-]
TAKŻE ZDECYDOWANIE POLECAM PORÓD WSPÓLNY. MĄŻ BEDZIE WIELKIM OPARCIEM
ANNA
12
Piotrek

Zarejestrowany: 02-09-2009 09:12 . Posty: 93

2009-09-03 14:34:13

3 września 2009 14:34 | ID: 47622

Ja z moja ex rozmawialismy o tym, ale powiedzialem jej ze nie ma szans. Kocham Cie bardzo ale nie chce tego widziec... Pozniej obrazy beda mi chodzily po glowie.. Chociaz moze bym szybciutko wszedl na moment i przecial pempowine, usciskal i pocalowal.. Ale dopiero po, nie w trakcie..
13
Bartt

Zarejestrowany: 06-05-2009 22:23 . Posty: 5452

2009-09-03 14:34:26

3 września 2009 14:34 | ID: 47623

A ja w sumie nie wiem, czy bym chciał być wtedy przy żonie... znaczy się jeśli ona by chciała, no to tak... ale podobno takie przeżycie różnie wpływa na związek. Często jeszcze mocniej go cementuje... a czasem doprowadza do rozpadu. Kiedyś czytałem taki artykuł o facetach, dla których żona po porodzie stała się nieatrakcyjna... w tym sensie, że życie seksualne zupełnie umarło... chyba to wszystko co widzieli, zniechęciło ich do dalszych "działań". Ale myślę, że w większości przypadków takie przeżycie umocni związek, a na pewno pomoże kobiecie... z tym, że sam się waham. :)
Polityczna poprawność wyżera mózg!!
14
motylek85

Zarejestrowany: 16-07-2009 12:52 . Posty: 288

2009-09-04 13:58:06

4 września 2009 13:58 | ID: 47890

My również zdecydowaliśmy się na wspólny poród :) ...a jak będzie zobaczymy bo rodzę za 2 tygodnie :) nie wątpię w to iż przeżycie jest niesamowite nie tylko dla mnie ale i dla ukochanego ;) dlatego wolałam iść do szkoły rodzenia tam nas uświadomili jak ma to wyglądać ...no cóż zobaczymy jak bedzie ...!!!!!
15
usunięty użytkownik

2009-09-04 15:20:52

4 września 2009 15:20 | ID: 47925

na pewno dasz radę :)
16
corkaswejmamy

Zarejestrowany: 05-09-2009 14:13 . Posty: 7

2009-09-05 15:41:29

5 września 2009 15:41 | ID: 48041

Rodziłam razem z mężem i choć nadal uważam, ze bez problemu poradziłabym sobie i bez niego, to jednak jego obecność pomogła mi psychicznie. Oprócz masażu pleców, zwilżania ust wodą, pomagania podczas wstawania i siadania mąż był dodatkowo łącznikiem pomiedzy mną, a położną. To naprawdę duże udogodnienie. Tym razem również zamierzam rodzić razem z nim, mam nadzieję, że mimo licznych męża delegacji bedzie to możliwe:) Jak nie to wezmę ze sobą kogokolwiek:D sama rodzić nie chcę:D nudno!!!!:D
17
aśka r

Zarejestrowany: 31-03-2009 15:19 . Posty: 3249

2009-09-05 20:01:44

5 września 2009 20:01 | ID: 48088

To prawda lepiej jest rodzić razem ja rodziłam dwa razy i oba porody były rodzinne i byłam bardzo zadowolona a dla tatusia to jest takie niesamowite przeżycie że nie miałabym sumienia nie zgodzić się jeżeli on by chciał a ja nie bardzo.
18
usunięty użytkownik

2009-09-06 21:09:25

6 września 2009 21:09 | ID: 48359

http://familie.pl/Forum-2-13/m7525-1,Razem-czy-osobno.html
19
insanna83

Zarejestrowany: 06-10-2010 12:40 . Posty: 13

2010-11-23 10:55:38

23 listopada 2010 10:55 | ID: 334184

Ciężko byłoby mi rodzić samej... Tylko z moim mężem - mam nadzieję że nie będą nam w szpitalu robić problemów. Ktoś przy boku to ogromne wsparcie psychiczne :) Tutaj dla niezorientowanych coś o takich porodach: porody rodzinne
20
usunięty użytkownik

2010-11-23 11:05:57

23 listopada 2010 11:05 | ID: 334201

Ja planowałam poród rodzinny ale była cc i po ok. 3 godzinach mąż musiał zostać sam a ja pojechałam na salę operacyjną :( Może za drugim razem sie uda:)
Dum spiro, spero.

<- 1 2 3 ->

Mój adres e-mail
Hasło
Zapamiętaj mnie	Zaznacz jeśli chcesz logować się automatycznie

porod rodzinny - Forum

Wątek: porod rodzinny