Pokłosie - Forum

W poniedziałek w programie "Tomasz Lis na żywo" jednym z gośćmi był aktor Maciej Stuhr, który gra główną rolę w tym filmie. Z tego co się zorientowałam to na pewno film jest warty oglądnięcia.

fot. mat.praswe

Kontrowersje przy tego rodzaju produkcjach zawsze są Widziałam urywek i nie wiem czy chciałabym go obejrzeć Za wrażliwa jestem Relacje polsko-żydowskie zawsze będą budzić kontrowersje , bo różnie to bywało i jest nadal 

na filmie nie dawno byliśmy średnio miałem ochotę, ale żona chciała więc czego się nie zrobi dla swojej ukochanej. :) Pomysł na filmu bardzo ciekawy bo akcja rozgrywa się w dzisiejszych czasach i film też bardzo ciekawy, ale  tylkot tak do połowy, potem już miałem wrażenie że Pasikowski koniecznie chciał wzbudzić kontrowersje, a jak coś jest na siłę zaczyna razić. Myślę, że twórcy filmu postawili sobie za główny cel wzbudzenie kontrowersji i mocno przedobrzyli. Czy jak pisze Grażynka jest wart obejrzenia powiem tak ja nie żałuję, że go widziałem, jednak nie uważam, iż jest to film który po prostu trzeba obejrzeć.  

dla mnie wart obejzenia nie jest... mial wzbudzic kontrowersje z zlozenia i zrobic soibie darmowa reklame i...zrobil...

no i jeszcze z drugiej strony Polacy uratowali tysiące osób pochodzenia żydowskiego narażając swoje i swoich bliskich życie i o tym doczekaliśmy się póki co jednego polskiego filmu "W ciemności", w którym z resztą Polak ukrywający Żydów nie robi tego zupełnie bezinteresownie. Gdzieś zdarzyła się w wojnę historia, gdzie  garstka Polaków okazała się okrutna i bezwzględna, i o tym też jest jeden polski film. Zapewne było kilka takich historii, ale wszędzie ludzie są różni, a wojna to wyjątkowy czas. Tylko czemu zamiast z dumą nakręcić kilka filmów o tym jak Polacy ratowali Żydów, a potem i odpowiadające mu jedno Pokłosie trzeba pokazywać tylko to co było złe. Może i to też ma wpływ na to, że potem na świecie mówią o polskich obozach koncentracyjnych.    

Zawsze są dwie strony medalu, więc dlaczego z dumą pokazywac tylko tę dobrą? I dlaczego twierdzisz, że to był tylko ten jeden epizod? Nie znamy tmatych zcasów. Nie wiemy tak anprawde jak było. Takie filmy są m.in. po to, by nam to pokazywać i pewne rzeczy uswiadamiać. Dobrze jest zcasem mieć sposobność do refleksji nad tym, co było złe w historii anszego narodu, a nie tylko nad tym, ajcy to byliśmy wspaniali. Trochę pokory jest potrzebne. 

A kontrowersje nad takimi produkcjami zawsze będą. Oglądałam wczoraj Tomasza Lisa i o tym właśnie była mowa. Moim zdaniem dobrze, że poakzuje się różne rzeczy - nie tylko polską martyrologię i bohaterstwo. Chętnie ten film zobaczę.

Zgadzam się z matim. Były epizody (epizody!) gdy Polacy zabijali Żydów. Tak jak takie, gdy Polacy zabijali Polaków. Nie usprawiedliwiam tego, ale mam świadomość, że to był czas wojny, gdy w wielu ludziach działał już instynkt przetrwania, który zagłuszał wszystko inne.

Mamo Julki, piszesz, że nie znamy tamtych czasów i nie wiemy, jak naprawdę było. Sorry, ale po mojemu trochę bzdura - przecież ludzie, którzy wtedy żyli nadal żyją. Wystarczy posłuchać ich świadectw. Wystarczy sięgnąć po książki historyczne, opracowania, filmy dokumentalne... materiałów mamy tak wiele, że nie sposób mówić, że "nie wiemy, jak było".

Ja nie rozumiem tej tendencji do kajania się i rozdzierania szat za każdy, większy lub mniejszy epizod. (Tym bardziej nie rozumiem braku spójnej polityki historycznej, czego efektem są owe "polskie obozy". Dla nas to oczywiste brednie, ale dla wielu ludzi na zachodzie już nie).

A tyle jest genialnych wydarzeń, które same w sobie są scenariuszami na świetne filmy... kampania wrześniowa, losy polskich lotników, historia polskich marynarzy, cichociemni, Monte Cassino i wiele innych.

A co do samego Stuhra, to ja go bardzo lubię jako aktora, jako komika, itd... ale swoimi wypowiedziami związanymi z filmem facet się pogrąża na własne życzenie :)

Nigdzie nie napisałem, że był tylko taki jeden epidoz, ale że zapewne zdarzyło się kilka takich historii. I tak jak pisze Bart mylisz się, że nie znamy tamtych czasów. Ludzie z tamtych czasów żyją i wielu z nich ratowało życie Żydów. Mam nawet takie przypadki w swojej rodzinie. A nie napisałem też, że takich filmów nie należy kręcić tylko, że w ogromnej większości Polacy Żydów ratowali, a jest o tym zaledwie jeden film i na to odpowiada jeden film o mordowaniu ludzi żydowskiego pochodzenia. Piszesz, że źle pokazywać tylko bohaterstwo Polaków, ale problem w tym, że właśnie jest ono bardzo mało pokazywane, a to co było złe nagłaśniane. Myślę, że ma to duży wpływ na to, iż potem mówi się o polskich obozach śmierci. To co było złe trzeba pokazywać jak najbardziej, ale w odpowiednich proporcjach. Nie wiem jakie będzie Twoje odczucie po obejrzeniu tego filmu, ale może i podobnie jak mi wyda się, iż Pasikowski za główne założenie przyjął wzbudzenie kontrowersji i nie wiele więcej. 

Dokładnie jak piszesz było tyle ważnych i wartościowych wydarzeń. Często jak spytać ludzi odwiedzających nasz kraj, którzy choć trochę zainteresują się Polską na pytanie co Was w naszym kraju urzekło odpowiadają macie wyjątkowo piękną historię. Ale co tam lepiej nakręcić film jak to Polacy mordują Żydów bo zrobi się szum medialny i darmowa promocja. 

Nie zgadzam się, że bohaterstwo Polaków jest mało pokazywane. Jest pokazywane bardzo często w wielu filmach i serialach - i to bardzo dobrze.

Ok. Znamy relacje ludzi z czasów wojny, ale sa one tak samo o tym, że pomagali Żydom jak i o tym, iż nie pomagali. Bądźmy więc obiektywni i nie oczekujmy samych pomników bohaterstwa.

Nie uważam, że powinniśmy się kajać Bartt. Uważam, że powinniśmy umieć przełknąć gorzką prawdę, a nie tylko szczycić się tym, co było dobre i godne podziwu w naszej historii.

Nie piszcie, że mało się mówi o bohaterstwie Polaków, bo to filmy takie jak "Pokłosie" można policzyć napalcach, a każdy wzbudza takie oburzenie... Lubimy być traktowani jako ten bohaterski naród i w dużej mierze tacy byliśmy, ale nie oburzajmy się na każdą wzmiankę czy historię, która nam odbiega od wzoru Polaka bohatera. To dotyczy każdego narodu nie tylko nas. Ludzie sa po prostu różni. 

Ja filmu nie widziałam i nie mam zamiaru oglądać. W naszym kraju nadal działa zbyt silne lobby żydowskie, przez co wciąż stara się udowodnić Polakom jakąś winę w kwestii wojny - bo Niemcy nie są winni, a jedynie bliżej niekreśleni Naziści. My nie umiemy się w ten sposób bronić i pozwalamy się tak szkalować. Nie wiem, czy w Niemczech powstał jakiś film przedstawiający obozy koncentracyjne, masowe mordy itp - wątpię. Na Ukrainie z kolei Stefan Bandera i członkowie UPA, którzy byli przeokrutni w swoich masowych mordach na Wołyniu, uznawani są za bohaterów narodowych - nie powstał tam film obrażający ukraińców, bo tak się zwyczajnie nie robi. My nie mamy się z czego rozliczać i czego tłumaczyć, Mało kto, udzielający się w temacie, wie jaka była sytuacja w czasie wojny w związku z Żydami. Pewnym tego przybliżeniem jest film "Historia Kowalskich", opowiadający o trzech rodzinach (łącznie około 30 osób), spalonych żywcem (w tym maleńkie dzieci) za ukrywanie Żydów. Prawda jest taka, że za pomoc Żydom zabijano najczęściej całe rodziny, bywało też tak, że mordowano ojców, synów, braci. Mordowano nawet nie za pomoc Żydom, ale np za to, że było się drwalem. Bo skoro ktoś pracuje w lesie to na pewno Żydom pomaga. O tym się u nas nie mówi, ludzie żyli w ciągłym strachu i przerażeniu, bojąc się o życie swoje i swojej rodziny, bo nie oszczędzano nikogo - zabijano nawet karmiące matki, zostawiając niemowlęta aby umarły z głodu. O tym wszystkim jest cicho, słyszymy tylko o wioskach, w których Polacy nienawidzili Żydów, cały czas ich obrażali i prześladowali, co też nie jest prawdą, bo prawie wszystkie sklepy wiejskie były Żydowskie, dzieci polskie uczyły się z dziećmi żydowskimi, przyjaźnili się, razem bawili. Żyli tak jak żyjemy dzisiaj, czasem z sąsiadami się lubimy, a czasem kłócimy jak pies z kotem.
Takie filmy, takie osoby jak np pan Gross, powinny być zupełnie pomijane w dyskusji publicznej, bo są kłamliwe i wcale nie pokazują tej drugiej strony medalu, tylko fałszywy obraz - kogoś za wojnę trzeba winić, Naziści wymarli, Sowieci też, a Polacy są i dają z siebie robić kozła ofiarnego.
PS. polecam się zainteresować indoktrynacją przedpoborową w Izraelu - wycieczki młodych adeptów służby wojskowej do Polski odbywają się pod ochroną służb specjalnych, odradza się rozmawianie z Polakami, tłumacząc to naszą nienawiścią do tego narodu i tym, że jest u nas dużo faszystów. Gdzie tu prawda, gdzie szacunek gdzie próba dialogu?
Za pomoc Żydom (lub po prostu za życie we wsi, w której mieszkali też Żydzi), zamordowano około 2,5tys Polaków (ale liczba ta nie jest ostatecznie ustalona). Jak się niektórzy Żydzi odwdzięczyli? Pojęcie Żydokomuna nie jest czyimś wymysłem, tylko smutną prawdą - ironią losu..

dokładnie ... a jakoś nie przekonałam się do tego żeby ten film obejrzeć

Przepraszam, ale piszesz tak, jakbyś znała ten temat od podszewki - skąd taka pewność tego, o czym piszesz?

chyba sie jednak skusze na obejrzenie tego filmu...

relacje polsko-żydowskie budza i beda budzic kontrowersje.. wkurzaja mnie jednak roszczenia żydowskie. po II w.s.. kiedys przezczytalam obszerny artykuł w Gazecie Wyborczej na temat relacji polsko-zydowskich po wojnie.. i dowiedzialam sie, ze nasz rzad po II w.ś. wypłacil żydom mieszkającym w usa odszkodowanie za majatki uracone w wyniku wojny. Nie pamietam teraz kwoty jaka zaplacono. utkwił mi jednak w pamieci jeden fakt - otóż ta organizacja żydowska podpisala dokument, który jasno stwierzal, ze otrzymane pieniadze zaspokajaja wszystkie zydowskie roszczenia majatkowe... mineło kilkadziesiat lat... a żydzi co? ich organizacje wzywaja rzad polski do "przyzwoitosci" i do "wydania majatkow żydowskich ich prawowitym właścicielom"...

pokusze się o stwierdzenie, że żydzi chcą byc cały czas uważani za "naród uciskany"

Trochę jednostronna Twa wiedza, Izabello.. Mam prawo tak twierdzić, ponieważ przywołujesz wyłącznie filmy ( i fakty) gloryfikujące bohaterskie postawy Polaków wobec Zydów, zapominasz jednak o ciemnej stronie naszych stosunków. Pozwolę sobie wspomnieć o mordach w Jedwabnem, Wąsoszy, Radziłowie i innych miejscach Podlasia, o bawiących się na karuzeli obok płonącego getta warszawiakach, o szmalcownikach, o złotych żniwach, o pogromie kielckim, o haniebnym roku 1968. 

 

 Moja wiedza nie jest jednostronna, skąd taki wniosek? Przecież ja nie neguję tego, co złego się wydarzyło i co złego dotknęło Żydów ze strony Polaków. Pragnę przypomnieć, że ze śledztwa przeprowadzonego przez IPN wiemy, iż zbrodnia w Jedwabnem była rzeczywiście udziałem polskich mieszkańców tego miasteczka, jednak działali oni z inspiracji niemieckiej. Nie jestem w stanie powiedzieć, jak zachowałabym się ja czy Ty w sytuacji tych Polaków. Zabijano bowiem za podanie kubka wody, kromki chleba czy za to, że jakiś Żyd ukrywał się na czyimś polu/ w stodole, nawet bez wiedzy właściciela. Ci ludzie musieli żyć w ogromnym strachu, codziennie czekając czy czasem nie zostaną zamordowani tak naprawdę za nic. Nie można tego dziś jednoznacznie ocenić. Ważne jest również, że w sprawie tej wciąż istnieje wiele przekłamań, według Grossa w Jedwabnem zginęło ponad 1600 Żydów, jednak śledztwo IPN dowodzi, że ofiar było 300 - 400. Dokładne zbadanie tej sprawy nie jest możliwe, ponieważ sami Żydzi zezwolili tylko na ekshumację poglądową, bez "podnoszenia kości", co uniemożliwiło dogłębną analizę tego wydarzenia.
Co do karuzeli - było ich w Warszawie kilka, ta akurat została ustawiona pod murami getta przez Niemców, ale zr wskazaniem strony polskiej - prawdopodobnie chodziło o ułatwienie kontaktów z gettem. Powstanie w getcie przypadło na okres świąt wielkanocnych, więc nic w tym dziwnego, że ludzie chcieli świętować. Czy działo się to też na tej karuzeli - do dziś nie ustalono ile osób i w jaki sposób bawiło się na pl. Krasińskich. Ale - może ludzie, którzy tego dnia odwiedzili karuzelę, nie zastanawiali się nad tym, co dzieje się za murem, bo działo się to za murem, zło dotykało kogoś innego - w czasie wojny psychika człowieka zmienia się zupełnie i tak samo jak Jedwabnego, tego też nie możemy ocenić ostatecznie, ponieważ nie byliśmy uczestnikami takiej sytuacji, nie żyliśmy w czasie wojny, w ciągłym strachu.
Nie jestem stronnicza, uważam, że temat stosunków polsko - żydowkich prezentowany jest obecnie zbyt jednostronnie, a już oskarżanie nas o holokaust, prześladowanie Żydów - to nie my wywołaliśmy tę wojnę i to nie my byliśmy agresorem. I to nie my wymyśliliśmy ostateczne unicestwienie.
Pragnę jeszcze przypomnieć o "Ostatnim apelu", czyli odezwie Komitetu Żydowskiego do Żydów amerykańskich, z prośbą o pomoc - czy w Warszawie, czy w Oświęcimiu, z końca powstania. Apel ten nie spotkał się z żadną pomocą ani odpowiedzią ze strony amerykańskich Żydów, choć amerykanie sukcesywnie bombardowali składnice broni czy paliw, należące do Niemców, a znajdujące się niedaleko (niecałe 5 mil) od Oświęcimia.