Syndrom zdefiniowany w psychoanalizie przez Freuda, dotykający większość dzieci w wieku 4-6 lat (faza falliczna rozwoju psychoseksualnego). Jest to (najczęściej nieświadome) kierowanie pragnień seksualnych do rodzica płci przeciwnej, przy jednoczesnej chęci pozbycia się rodzica tej samej płci, okazywaniu mu wrogości i traktowaniu go jak konkurenta. Dziewczynki zaczynają interesować się ojcem, zaczynają całować tatusiów w usta, przytulają się do nich, natomiast chłopcy mogą silnie reagować na nagość mamy. Maluchy mogą nie rozumieć doświadczanych w tym czasie przez siebie uczuć. Nie należy ich w żaden sposób karcić za tego typu zachowania ani okazywać potępienia, ponieważ mogłoby to doprowadzić do poważnych zaburzeń psychologicznych i źle wpłynąć na ich rozwój seksualności. Należy w sposób delikatny pokazać dziecku jak powinny wygladać jego prawidłowe relacje z rodzicami. W tym okresie dziecko nie powinno spać z rodzicami w jednym łóżku, odradzane są też wspólne kąpiele.
Pojęcie wzięło swą nazwę od greckiego mitu o Edypie, greckim królu Teb, który zabił swojego ojca i poślubił matkę, mając z nią dzieci. Jest to zjawisko całkowicie normalne, które mija w wieku 6 lat, kiedy zaczyna rozwijać się u dziecka poczucie wstydu i dziecko zaczyna dojrzewać psychologicznie.
Odniesienia:
http://www.we-dwoje.pl/kompleks;edypa,artykul,7035.html http://psychologs.atspace.com/kompleks.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Kompleks_Edypa
Nie masz konta? Zaloguj się, aby dzielić się z innymi swoją wiedzą.