Autor zdjęcia/źródło: Internet
Przygotowanie pokoju dziecięcego to często dla rodziców nie lada wyzwanie. W obliczu olbrzymiego obecnie asortymentu mebelków i akcesoriów nie jedna mama i nie jeden tata traci głowę… Które rozwiązania sprawdzają się a których możemy żałować? Zapraszamy do przeczytania co na ten temat sądzi architekt wnętrz Agnieszka Rzeczkowska.
W pokoju dzieci, które zaczęły chodzić i starszych niezbędne są:
- szafa na ubranka, szafki i półki - dziecko jest małym odkrywcą i elastyczność mebli jest tutaj bardzo ważna. Im więcej schowków, zakamarków, tajnych szufladek - tym lepiej. Jeśli chcemy od najmłodszych lat wpoić naszemu dziecku nawyk dbania o porządek zadbajmy o to, aby meble były na tyle niskie i łatwo dostępne a szuflady łatwo wysuwalne, by dziecko mogło samo wyjmować, układać i chować rzeczy a przy tym nie poranić sobie paluszków przez przycięcie szufladą czy drzwiczkami.
- kosze lub pudła na zabawki – szczególnie warto zwrócić uwagę na modułowe szafki połączone z pudłami (są to na dole pudła a wyżej szafki czy półki). Dla rodziców, którzy cenią sobie nietypowe, pobudzające wyobraźnię dziecka rozwiązania istnieją meble, które mają modyfikowalne fronty drzwiczek. Można na nich naklejać różne kolorowe naklejki oraz malować – wszystko zależy od fantazji dzieciaka.
- stoliczek i krzesełka – mają one pełnić rolę miejsca spokojnej pracy i zabawy, muszą być o odpowiedniej wysokości i wymiarach. Muszą one być na tyle lekkie, aby można było je przenieść np. do salonu – dzięki temu unikniemy sytuacji, w których dziecko bawi się na stole jadalnianym a nagle jest obiad i „wielka awantura”, że trzeba zebrać klocki/puzzle/malowanie. Stoliczek to dziecka rewir, na którym może robić co chce. Przyzwyczaja on dziecko do pracy w jednym miejscu i w swoim pokoju - to pozytywnie skutkuje później przy odrabianiu lekcji. Gdy dziecko dorasta, mały stoliczek zamieniamy na biurko z krzesłem. Bardzo ważna jest świadomość, że starsze dziecko powinno odrabiać lekcje w swoim cichym pokoju przy wygodnym, ergonomicznie ustawionym biurku i krześle.
- łóżeczko - najlepiej wybierać takie, które na początku ma ograniczenia przed upadkiem czy zsunięciem się kołdry, a w miarę jak dziecko rośnie daje możliwość rozkładania. Warto dobrze zastanowić się zanim wydamy duże pieniądze na zakup łóżeczka np. o kształcie samochodu, ponieważ nie jest ono mobilne ani elastyczne, a może się szybko znudzić. Dosyć ciekawym jest zakupienie modułowego łóżka piętrowego, gdzie pod spodem jest milion szafeczek, niektóre się wysuwają (jeżdżą na kółkach) i można zrobić bazę, gdzie mali odkrywcy mogą się chować lub poszukiwać skarbów.
Jeśli pomieszczenie jest wystarczająco duże, warto aby znalazł się w nim także fotel lub krzesło dla rodzica oraz szafeczka lub stoliczek nocny. Należy także zadbać o różne pomysłowe dodatki lub gadżety takie jak np. materiałowe rury na ścianę. Do tego dodajcie kilka linek stalowych przykręconych do ściany do wieszania za pomocą spinaczy obrazków dziecka, aby wiedziało, że jego prace są chwalone i eksponowane.
Rodzice wybierając konkretne meble dla dzieci przede wszystkim muszą myśleć o bezpieczeństwie swojej pociechy. Zdecydowanie odpadają w związku z tym elementy ze szkłem. Ponadto, najlepiej aby meble były o zaoblonych brzegach i rogach. Ważnym jest także, aby wszystkie elemanty były stabilne, solidnie wykonane i dobrze złożone. Dzieci uwielbiają wspinać się po meblach i nie można pozwolić sobie na wypadek (można meble przykręcić kątownikami do ściany lub wybierać takie, które nie dają możliwości wspinaczki).
Po drugie powinniśmy także wziąć pod uwagę to, jak szybko rosną nasze pociechy. Warto dobierać takie meble, które nadają się na kilka lat, czyli są na tyle elastyczne w rozbudowie oraz przebudowie, żeby rodzice nie ponosili dodatkowych kosztów związanych z wymianą mebli. Na rynku dostępne są meble, które można ze sobą cały czas komponować i zmieniać układ - jak dziecko jest małe, to robimy niższe mebelki i jest ich mniej, jak rośnie- dokupujemy kolejne moduły i dostawiamy je wyżej lub z boku.
Jeśli chodzi o kolory w pokoju dziecięcym, zasada jest jedna: im większa różnorodność i możliwość zmian, tym lepiej. Dziecko może w pewnym momencie być zafascynowane różowym kolorem, a za rok zielonym - dobrą opcją jest zakup mebli w neutralnym kolorze – np. sosnowym z możliwością malowania, bejcowania, naklejania, co dodatkowo wyrabia zmysł kreowania u dzieci.
Jeśli chcecie uniknąć malowania po ścianach można np. jedną ścianę dla dziecka w pokoju przeznaczyć na jego „galerię” lub też pomalować ją farbą zmywalną albo obkleić kartonem. Ważnym jest, aby wytłumaczyć dziecku, że tylko na TEJ ścianie można rozwijać swoja twórczość.
I na koniec: na rynku dostępnych jest wiele inspiracji pokoi - dla księżniczki, dla pirata, dla piłkarza itp. - ładnie to wygląda, ale pytanie jest, czy fascynacja dziecka wybranym motywem nie jest tylko chwilowa? Wiąże się to z początkowymi dużymi kosztami, a później trzeba i tak wymienić meble, bo dziecko nam rośnie i zmieniają się jego preferencje. Tym bardziej, że taki efekt można uzyskać korzystając wyłącznie z tanich i łatwych w usunięciu dodatków, które nie narzucą całego umeblowania.
Pamiętajmy, że nie musimy silić się i wydawać mnóstwa pieniędzy na urządzenie dziecięcego pokoju. Wyobraźnia dziecka jest tak wielka, że ze zwykłego łóżka zrobi sobie samochód/statek/karetę - trzeba tylko mu to umożliwić dodatkami - figurki, nakrycie, odpowiednia fototapeta na ścianie…
