W Polsce Wigilię obchodzimy od XVIII wieku. Przez kolejne lata jej forma ewaluowała. Wzbogacana była o kolejne potrawy. Tradycja nakazuje, aby było ich dwanaście, na pamiątkę dwunastu Apostołów.
Wśród potraw powinny znaleźć się takie jak: barszcz czerwony z uszkami lub zupa grzybowa. Podaje się również kapustę z grochem lub grzybami. W niektórych regionach na wigilijnym stole gości kutia, czyli potrawa z ryżu, maku, ziaren pszenicy, rodzynek oraz łazanki z makiem – proste kluski wycięte na kształt małych rąbów. Do obu potraw dodajemy cukier lub miód. Bardzo często robi się również pierogi z kapustą i grzybami, paszteciki, groch gotowany. Jako napój można podać kompot z suszonych lub zawekowanych owoców.
Wiele lat temu w wigilię jedzono również brej lub siemieniuch. Brej była to potrawa z rozgotowanej, grubej mąki, a siemieniuch to zupa z siemienia lnianego i kaszy jaglanej. Przez lata odstąpiono od tych potraw, gdyż były po prostu niesmaczne.
Na stole w wigilię nie powinno zabraknąć ryby. Najczęściej jest to smażony karp, a w niektórych regionach szczupak.
Po pasterce nocnej można już również spożywać ciasta i desery. Do najbardziej znanych należą makowce, pierniki, deser z bakalii i miodu zwany aguompieniem.
Tyle ile jest w Polsce regionów, tyle też pomysłów na pozostałe potrawy wigilijne. Jak wspomniano wyżej tradycja podpowiada, że ma być ich dwanaście i każdej choć po troszku należy spróbować. Potrawy wigilijne powinny również być postne. Post ma być wykazaniem oczekiwania i ukorzenia przed Narodzeniem Jezusa. Obecnie nie jest on obowiązkowy, jednak warto podjąć to wyrzeczenie, gdyż jest to oznaka naszej wiary.
Jakie elementy oprócz potraw zdobią wigilijny stół? W niektórych regionach pod biały obrus wkłada się sianko, takie jakie miała Najświętsza Rodzina w stajence.
Na stole nie może również zabraknąć opłatka do dzielenia się nim tuż przed wieczerzą. Niektórzy gospodarze również dzielą się opłatkiem i częstują siankiem zwierzęta w swoim gospodarstwie. Niektórzy mówią, że w wigilię mówią one ludzkim głosem.
Stół można ozdobić również pięknym stroikiem ze świerków, a centralne miejsce powinna zająć świeca jako symbol światła Chrystusa, oraz Pismo święte z Ewangelią o Jego narodzeniu. Tradycją jest również zostawianie pustego miejsca przy stole w razie gdyby zawitał do nas zbłąkany wędrowiec. Należy go wtedy przyjąć do siebie i nakarmić przy wigilijnym stole.
Czas świąt to niezwykły czas. Liczy się nie tylko jedzenie i prezenty, ale ta szczególna, podniosła atmosfera. Chwile spędzone z bliskimi i radość z Bożego Narodzenia.
opr. na podstawie pychotka.pl
