ADHD – co się za tym kryje? Jakie są pierwsze objawy? - Artykuł
Znajdź nas na

Polub Familie.pl na Facebooku

Poleć link znajomym

ADHD – co się za tym kryje? Jakie są pierwsze objawy?

Zastanawiałaś się, droga mamo co kryje się pod określeniem ADHD? Jak podają lekarze objawy ADHD możemy zauważyć, kiedy nasz maluch idzie do szkoły, czyli w momencie, gdy ma 6-7 lat. Jednak pierwsze niepokojące sygnały pojawiają się już dużo wcześniej. Na jakie sygnały warto zwracać uwagę? Jak możemy pomóc dziecku?

ADHD jest to skrót od angielskiej nazwy choroby - Attention Deficit Hyperactivity Disorder, która oznacza zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi, zwanym także zespołem hiperkinetycznym. Zespół ADHD dotyka około 5% dzieci w młodszym wieku szkolnym. Według badań ADHD diagnozowany jest 2-4 razy częściej u chłopców niż u dziewczynek.

ADHD u dzieci – na co warto zwrócić uwagę?

Objawy ADHD możemy podzielić na trzy główne kategorie, które obejmują:

1. Zaburzenia w koncentracji uwagi

2. Nadmierną aktywność ruchową,

3. Nadmierną impulsywność

Zaburzenia koncentracji uwagi w ADHD

Osoby z ADHD mają o wiele mniejszą zdolność koncentracji własnej uwagi na wykonywanym przez nich zadaniu. Dotyczy to również czasu w jakim dziecko potrafi skupić swoją uwagę na jednej czynności. Problemem jest również nieumiejętność wybrania spośród różnych bodźców tego najważniejszego. Dlatego dzieci z ADHD sprawią wrażenie wciąż zamyślonych, jakby śniły na jawie. Ogromną trudność sprawia im również skupienie swojej uwagi na dwóch czynnościach jednocześnie, np. słuchać nauczyciela i jednocześnie notować w tym samym momencie. Objaw się nasila w momencie, gdy wymagamy od dziecka większego skoncentrowania uwagi na dłuższy czas.

Także przebywanie w większej grupie ludzi, może powodować większe zaburzenie uwagi. Nie oznacza to jednak, że osoby z ADHD nie potrafią w ogóle skupić swojej uwagi na czymkolwiek. Wyjątkiem są jednak rzeczy, które ich interesują, jednak nie potrafią robić tego „na siłę”.

Zaburzenia uwagi mogą skutkować sytuacjami w życiu codziennym jak na przykład:

  • Problemem z wykonaniem dłuższego zadania złożonego z kilku poleceń,
  • Zapominaniem o zabieraniu ze sobą do szkoły książek, zeszytów itd.,
  • Zapominaniem o odrobieniu pracy domowej lub jakie ćwiczenia były zadane,
  • Nadmiernym roztargnieniem,
  • Rozpoczynaniem kolejnej czynności bez ukończenia poprzedniej.

Pamiętajmy, że dziecko z ADHD bardzo łatwo się rozprasza, źle zapamiętuje szczegóły, trudność sprawia mu zastosowanie się do instrukcji, często gubi się, a także na bardzo krótki czas się koncentruje.

Nadmierna aktywność ruchowa – co się za tym kryje?

Bardzo charakterystyczne dla dzieci z zespołem nadpobudliwości psychoruchowej jest trudność w wytrwaniu w miejscu i skupieniu się na zadaniu, a także tendencja do porzucania jednej czynności na rzecz drugiej bez ukończenia ich. Aktywność ruchowa dziecka, która w porównaniu z aktywnością innych dzieci w tym samym wieku i na tym samym poziomie rozwoju jest o wiele wyższa. Na co dzień dzieci dotknięte ADHD bardzo wyróżniają się na tle rówieśników swoją ruchliwością. Jest bardzo widoczne w momencie rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej. Dla wielu rodziców pierwszym niepokojącym sygnałem jest, gdy ich dziecko nie może „wysiedzieć” 45 minut na lekcji; wstaje, chodzi po klasie.

Pamiętajmy, że nie jest to jedyna podstawa by stwierdzić u dziecka ADHD.

Na co zwrócić uwagę by móc stwierdzić nadruchliwość u dziecka?

Oto kilka symptomów:

  • Niemożność pozostawania w bezruchu nawet przez krótki czas,
  • Bezcelowe chodzenie,
  • Bieganie bez celu,
  • Raczej bieganie niż chodzenie,
  • Machanie rękami i nogami,
  • Gadatliwość,
  • Wpadanie na różne przedmioty,

Ciągłe wykonywanie nawet drobnych ruchów, np. bujanie się na krześle, bawienie się wszystkimi przedmiotami w zasięgu ręki.

Nie denerwujmy się jeśli nasz maluch zachowuje się jak jeden z wymienionych powodów. Być może wynikiem np. gadatliwości u naszego dziecka jest stres. Zespół ADHD to suma wielu czynników o czym warto pamiętać.

Impulsywność w ADHD – co oznacza?

Kolejnym bardzo ważnym czynnikiem do którego zaliczamy ADHD jest impulsywność. To inaczej brak zdolności dziecka do zahamowania swojej reakcji. Dzieci te działają w sposób niekontrolowany co znaczy, że nie są w stanie powstrzymać swojego zachowania oraz nie zastanawiają się nad konsekwencjami swoich działań.

Na jakie zachowania dziecka warto zwrócić uwagę?

  • Częste wtrącanie się w rozmowy innych osób,
  • Zakłócanie ciszy, pomimo częstego upominania,
  • Wybuchy złości,
  • Pochopność w działaniu,
  • Podatność na sugestie – dziecko z ADHD łatwo namówić do zrobienia czegoś głupiego,
  • Nieumyślne psucie zabawek,
  • Częsta irytacja,
  • Brak cierpliwości – dziecko nie potrafi czekać na nagrodę.

Jakie wyróżniamy rodzaje ADHD?

U każdego z dzieci chorujących na zespół ADHD możemy dostrzec całkiem inne objawy. Zdarza się, że u niektórych maluchów pojawiają się bardziej nasilone objawy niż u innych. Dlatego wprowadzono trzy podziały zespołu ADHD:

1. ADHD z dominującymi objawami nadruchliwości oraz impulsywności,

2. ADHD z przewagą zaburzeń uwagi,

3. Podtyp mieszany (najczęściej rozpoznawany).

Dominujące objawy i to do jakiej podgrupy zaliczymy dziecko, zależy również od wieku i płci. Lekarze przedstawiają poniższe wnioski:

  • Podtyp mieszany częściej występuje u chłopców niż dziewczynek.
  • Ocenia się, że u około 30% osób, u których rozpoznano w dzieciństwie ADHD, w okresie dojrzewania objawy wygasają.

Ważne, dodatkowe kryteria służące do rozpoznania ADHD:

Warto pamiętać, że samo zaobserwowanie u dziecka kilku objawów, które pasują do wyżej wymienionych nie wystarczy nam do potwierdzenia przeczuwanej, przez nas diagnozy. Niektórzy lekarze potrzebują, aż stwierdzenia 6 objawów z wyżej wymienionych grup należących do ADHD.

Co ważne, muszą być spełnione dodatkowe warunki, które wymienione zostały poniżej:

  • Wystąpienie objawów w wieku poniżej 7. roku życia,
  • Objawy muszą być obserwowane w co najmniej dwóch sytuacjach, czyli np. w domu oraz w szkole,
  • Występujący problemu musi prowadzić do cierpienia lub upośledzenia funkcjonowania społecznego,
  • Objawy nie mogą być częścią innego zaburzenia, co oznacza, że dziecko nie może mieć zdiagnozowanego innego zespołu zaburzeń zachowania.

POROZMAWIAJMY NA FORUM>>>