Jak się mieszka w bloku z wielkiej płyty? - Forum

nigdy nie mieszkałam w wieżowcu więc nie wiem jak to jest,niektórzy narzekają a niektórzy zachwalają;)dla mnie byłoby to chyba obojętne,ważne że byłby to własny kąt;)

Ja mieszkam w bloku( co prawda 4 piętra), nie narzekam, nie znam innego życia. Choć czasem marzy mi się taki domek za miastem.

Ja przez całe życie mieszkałam w swoim domku, w spokojnej okolicy, dookoła lasy... Przed domem trawniczek, altanka... Od ponad 2 lat mieszkam w 10cio piętrowym wieżowcu i to jest dla mnie porażka. Pocieszający jest fakt, że zamierzamy się z Mężem w niedalekiej przyszłości budować, a to tylko mieszkanie tymczasowe. Ja czuję się tu jak w klatce, brakuje mi przestrzeni, najbardziej jest to odczuwalne latem, gdzie jedynie mi pozostaje leżak na balkonie i oszałąmiający widok kominów Huty Zawiercie :( Może gdybym mieszkała tutaj przez całe życie i nie zaznała "smaku" życia w swoim domu, to wszystko może by było bardziej dla mnie normalne...

W sasiedniej wiosce są bloki-pudła, pozostałość po epoce PGR-ów. Mieszka tam wielu moich znajomych.

Jak sie mieszka?

No cóż, na pewno nie ma takiej swobody jak w domu jednorodzinnym z własnym podwórkiem. Wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą.

Jedno, co jest zaletą, to że w takich blokach jest bardzo ciepło, bo mieszkanie grzeje się od mieszkania:)

Mieszkam w bloku II piętrowym z wielkiej płyty - ale to nasz kąt, nasze dzieci tu się wychowywały i do niego wracają i muszę być z niego zadowolona. Takie budownictwo było w moich czasach i z tego mieszkania, jak je otrzymaliśmy byliśmy ogromnie zadowoleni.

ja zawsze mieszkałam w blokach 4 piętrowych;)najpierw na pierwszym a teraz na 4

Ja mieszkam właśnie w takim bloku :)

Blok jest 10 pietrowy, na każdym piętrze jest 10 mieszkań, ok 40m2 (czasem troche więcej, czasem mniej), w każdym mieszkaniu jest jeden duży, bądz dwa małe pokoje, kuchnia, łazienka i nie wielki przedpokój. Ja mieszkam na parterze więc nawet balkonu nie mam (jeśli to można nazwać balkonami, raczej na nim się nie poopalamy ani nic tam nie schowamy można się tylko oprzeć na barierce i pooglądać widoki bądz ewentualnie powiesić pranie gdy się ma zamontowaną odpowiednią suszarke).

Na korytarzu znajdują się schody, 2 windy (akurat na przeciwko mych drzwi), tablica ogłoszeń i skrzynki pocztowe.

Widok z okien mam na boisko, gdzie chłopaki grają często w piłke.

Gdy wyjdziemy z klatki (przynajmniej mojej i trzech sąsiadujących bloków) jest parking, kawałeczek dalej (w lewo po wyjściu z klatki) jest skwerek z ławkami, huśtawkami i paskownicą i przepływa rzeka Przemsza, jest mostek gdzie zimą karmię kaczki i łabędzie i chodzę z pieskiem na spacery. Wychodząć z klatki w prawo jest kort tenisowy, mój blok znajduje się nie daleko centrum miasta, do centrum spacerkiem jest 7min, do parku 5min.

Ogólnie koło siebie stoją 3 bloki, dwa żółte i jeden szary. Mój jest środkowy, ten drugi żółty jest bardzo podobny do mojego i często ludzie się mylą :)

Ten szary stoi troche bokiem i od rożnia go kolor, ale konstrukcji jest takiej samej.

Różni ludzie tu mieszkają, znaczy w różnym wielku od babci 90 letniej do mlodej pary i studentów.

Ja mieszkam tutaj z rodzicami od prawie 18 lat i nie narzekamy, sąsiedzi bez problemu tolerancyjni, czasem przeszkadza mi winda (ale od kąd mamy nowe drzwi prawie jej nie słychać), mieszkanko małe ale przytulne,, okolica piękna, bloki umiejscowione prawie w samym parku, do centrum bliziutko, plusem też jest centralne ogrzewanie w zimę nie martwimy się jak ogrzać mieszkanko, jedyne co bym zmieniła to chciałabym troszke większy pokój i balkon.

Także nie ma co narzekać :) choć czasem marzy mi się dom z ogrókiem, na obrzeżach miasta, ale to może kiedyś...

Mój narzeczony mieszka w takim bloku z wielkiej płyty, niektóre tych z bloków pokryte są azbestem co jest szkodliwe dla zdrowia, ale o tym się nie mówi. Na pewno zaletą tych mieszkań z płyt jest ciepło, jak już pisała mama Julki, w mieszkaniach takich  jest naprawdę ciepło, bo gdy bywam u narzeczonego to grzejniki ma zakręcone, natomiast w nowym bloku z cegieł np. u mojej siostry jest zimno i są nieszczęsne liczniki przy grzejnikach na które wiele osób narzeka, bo każdy ma dopłaty za zużycie ciepła. Gwarancja takich mieszkań z płyt ma na ogół 30-35 lat - wiem, że teraz kilka osób narzeka, że ściany się krzywią  z biegiem czasu. Niektóre z tych budynków odnawiają, ale co z tego, że zewnątrz a co z wnętrzem tych mieszkań ? Oczywiście każdego cieszy, aby mieć swój kąt - nieważne w jakim bloku, bo jednak sporo moich znajomych teraz mieszka w takich blokach, nie wiem co sądzić o takich mieszkaniach... różne są opinie.

O to ja mam lepiej - wcześniej mieszkaliśmy na III piętrze a od ponad 20 lat już na II.

W dzieciństwie i latach "panieńskich" z rodzicami mieszkaliśmy na parterze. To na stare lata - zostało jeszcze I piętro... hehehe... a potem to już wiadomo... "piwnica"

Mieszkam w 10-cio piętrowcu z płyty od 5lat. Dla rozważających zakup mieszkania w takim bloku mam kilka rad
(z własnego doświadczenia):
1. Trzeba unikać małych mieszkań z oknami wychodzącymi na jedną tylko i na dodatek słoneczną stronę świata (np południe).  60% ścian zewnętrznych w blokach z płyty w systemie OWT stanowią okna (tak było taniej). Przy upalnym lecie temperatura w takim mieszkaniu nie spada poniżej 30stopni: nawet nocą, nawet przy zaslonietych przez cały dzień roletach.
2. Mieć szczęście i trafić na spokojnych sąsiadów: bloki z płyty są potwornie akustyczne.
3. Jeśli będziecie mieć małe dziecko, a ktoś z mieszkańców waszej klatki lub dwóch sąsiadujących będzie robił remont - najlepiej zrobić wywiad ile to będzie trwało i wyprowadzić się na jakiś czas. Hałas przy wierceniu, skuwaniu płytek itd jest taki, jakby ktoś to robił tuż obok (płyty bardzo dobrze przenoszą drgania).
4. Trzeba się przyzwyczaić do hałasu windy.
Poza tym nie widzę więcej różnic między blokiem z płyty i blokiem murowanym. Jeśli miałabym mieszkać na II piętrze niskiego bloku to już wolę X w wieżowcu - prznajmniej mam windę :-)

Jako panna mieszkałam w bloku, nie z wielkiej płyty ale w takim z lat 80. Teraz mieszkam w kamienicy i wracam do bloku - 10 letniego. Powiem Wam, ze lubie mieszkać w bloku, nie znam innego życia. 

My mieszkalismy 5 kat u teściów w bloku 10 pietrowym w sumie mi to nie przeszkadzoło mieszkanie jak każde inne teraz mieszkamy tez w bloku leć bardzo malutkim gdzie może jest 20 rodzin dla mnie tu w swoim jest lepiej ale widomo każdy swoje chwali nie myśle o domu zwielkim ogrodem realia sa inne ciesze sie tym co mam:)

Ja mieszkam:-) I to  w takim po PGRowskim, 3 piętrowym, 2 klatkowym- fakt ciepło jest bardzo- my nie mamy mozliwości przykręcania kurków- nie kiedy idzie się ugotować, mamy kawalerkę pośrodku, więc obok mieszkanka nas grzeją również;-) Najgorsze są schody- dziury aż strach, gorsze niż na drogach... zamiast cementu sypali piasek i teraz po tylu latach efekty- na szczęście tu tylko wynajmujemy

Ja też wolę domek ale marzy mi się nasz wlasny.

Mieszkałam w bloku przez 4 miesiące,u teściów(z racji tego że budowaliśmy nowy dom).Nikomu kto wychował się w domu nie życzę mieszkania w bloku.Strasznie ogranicza.

Wracam na moje osiedle z dzieciństwa i bardzo się cieszę. Ciekawi mnie tylko jakich będę miała sąsiadów, marzy mi się jakaś fajna sąsiadka z dzieckiem co sobie w kapciach na pogaduchy wyskoczę.

mieszkamy w bloku 4-piętrowym i właśnie na samej górze. mieszkam tu odkąd pamietam. rodzice wyprowadzili się do wieżowca,mają windę.

Mieszkania są rzeczywiście ciepłe. Niestety akustyka jest tragiczna i dużo zależy od sąsiadów. Przez ściany słychać wszystko tak, jakby tych ścian nie było. Niektórzy potrafią naprawdę uprzykrzać życie, np. wzywać policję jak o 18 jest cicho włączony telewizor. Filmy wieczorem trzeba oglądać w słuchawkach, bo zaraz sąsiedzi wzywają policję. Rozmowy tylko półszeptem, bo zaraz ktoś z sąsiadów nie może dziecjka uśpić.

Ja od zawsze w bloku mieszkam a od 26 lat z wielkiej płyty to faktycznie akustyka do d...py chociaż jakoś wcześniej tego nie zauważałam. Mam fajnych sąsiadów to mieszka się nam dobrze. W klatce jest tylko 6 mieszkań bo blok 2 piętrowy.

O domku zawsze marzyliśmy ale woleliśmy pieniążki zbierać i przeznaczyć na studia dla dzieci i je pokształcić i z tego mamy satysfakcję bo nam wyszło.