Czego nam brakuje z dzieciństwa? - Forum

Wielkie drzewo na naszym podwórku- jako jedyne to drzewo dawało cień w samo południe w letni dzień:)

Dziś już go nie ma- ścięto rok temu:(

Oj, też by mi brakowało bardzo...
Mi brakuje drewnianej chałupki mojej babci, w której spędzałam wakacje. Jeśli dobrze pamiętam to chyba wybudowana była jeszcze przed pierwszą wojną światową. Kilka lat temu została zburzona :(
Brakuje mi mojego zielonego Misia. Chciałabym mieć go nadal.
Nie ma już lodów u Suchojada w Nisku, a nigdy ich nie skosztowałam. Lodziarnia jest, właścicielką jest córka, ale pan Suchojad recepturę zabrał do grobu i nie chciał zdradzić nawet jej. Podobno każdy kto spróbował tych lodów twierdził, że w życiu nie jadł lepszych.

czasem beztroski. po prostu...

smaku napojów w woreczkach, które można było kupić na dworcu :)

brakuje mi zabaw na wsi u moich dziadków,małych kaczuszek,małych kurczaczków,mućki śp,kąpania sie w bagienku i zabawy do póznej nocy,a i jeszcze wykopek takich rodzinnych co wszyscy sie zjezdzali cala rodzina pomagac a my dzieci zesmy wariowali z kuzynostwem :)

też o tym pomyślałam ...

Mojego dziadka, który zmarł, gdy miałam 14 lat. Przez długi czas bardzo mi go brakowało.
Fajnego spędzania czasu z kuzynami, wygłupiania się i wymyślania czasami strasznie głupich historii.
Myśli, że jeszcze całe życie jest przede mną, wybór szkoły, studiów, zawodu ...

Wolności i swobody. Wieczorów letnich pachnących dojrzałymi jabłkami. Wymykania się z domu ciotki, by spotkać się ze znajomymi. Pierwszych miłości i tych zauroczeń... Och - co to były za uczucia. Brakuje mi najbardziej czasu!!! Czasu, który mogłam poświęcić na zatrzymanie się i obserwowanie skaczącej żaby, kałuży z plamą oleju samochodowego, która mieniła się tyloma kolorami... Brakuje mi czasu by zobaczyć tak wiele rzeczy obok których teraz przebiegam, bo wciąż za czymś gonię... Kiedyś mogłam wybrać się nawet w poszukiwaniu jednego z końców tęczy, by znaleźć skarb :)

Pięknie to napisałaś :) Chyba tęsknimy za tym samym ;)

a mnie brakuje letnich wieczorow,tego jedynego i niepowtarzalnego zapachu wieczorem latem,beztroski i takze tego,zebym mogla zatrzymac sie na chwile popatrzec przez palce na usmiechniete letnie slonce...pierwszej milosci i zauroczen,emocji im towarzyszacych oraz radosci z najprostyszch i malych rzeczy.bo to one daja radosc i szczescie:)...zabaw w chowanego i podchody...mysle,ze najbardziej mi brakuje bycia na dluzsza chwile beztroskim i usmiechnietym od ucha do ucha dzieckiem:)...

O tak - o to mi chodziło. Pięknie wyrażone. Po prostu piękne...

Zapach wieczoru - to właśnie pierwsze, o czym pomyślałam... Lekki chłód, który nadciąga wraz z mrokiem. Niekiedy ciepły, letni deszcz.

To dziwne... Mam mojego ukochanego męża przy sobie i nie zamieniłabym go na nikogo innego... jednak pamiętam i niekiedy rozmyślam o tych dawnych piłościach... Nie tych poważnych, w późniejszym, dorosłym życiu - one były i już. Pamiętam te młodzieńcze miłości. Kartki i listy otrzymywane, niekiedy podrzucony kwiat. Długie spacery i rozmowy o niczym a zarazem wszystkim. To było coś!

I jeszcze pamiętam, że czasem moja mama robiła kolację - taką ulubiną z "kolorowymi" kanapkami i ciepłą herbatą z cytryną... No i niedzielne wieczorynki - smerfy czy gumisie!!!

taty

To było tak dawno, że już sama nie wiem czego... Ale tak na poważnie to fajnej paczki z podwórka i tych beztroskich zabaw na podwórku i na łąkach...

Beztroski !

Ale nie zamieniłabym tego, na to, co mam teraz:)

Oj tak super opisane,również tęsknie za takimi chwilami a jeszcze dodam od siebie że brakuję mi beztroski  a z zabawek to najbardziej lalki Barbi i Kena:-)

poza tym wakacji na wsi u babci. obu babć. zabaw w podchody  ;)

Beztroski i mojego pokoju. I tych chwil na podwórku.

pokoju...w moim dawnym pokoju rządzą obecnie moje dzieci ;)

beztroski przede wszystkim!

Na podwórku mieliśmy fajną "paczkę" i często spotykaliśmy się letnimi wieczorami na drabinkach w naszym ogródku jordanowskim a teraz ten ogródek przypomina - pustynię - żal patrzeć... niczego tam nie ma nawet drzew, które były przy nas posadzone i rosły razem z nami. Zostały w pień wycięte i żadnych huśtawek, drabinek itp. też nie ma... Serce ściska jak przejeżdżam obok niego...