Jakub i Eryk - Forum

Ciężka sprawa... ale trzeba synkowi wytłumaczyć, że jego kolega musiał z rodzicami wyjechać i za jakiś czas wróci.

Chyba inaczej jak szczera rozmowa sie nie da.

Halszko! To jest ogromne przeżycie dla Twojego syna. Ja będąc w podobnym wieku leżałam w szpitalu. Tam poznałąm dziewczynkę ciut starszą ode mnie . Bardzo ją polubiłam. Ona pierwsza opowiedziała mi "Mąłą księżniczkę". Po wyjściu za szpitala bardzo za nią tęskniłam. Zapamiętałam ją na całe życie. I spotkałam ją przypadkiem po około 45 latach. Ja jej nie poznałam. A ona mnie tak! Mieszka w Olsztynie i zawsze mieszkała. Ale już nie wznowiłyśmy kontaktów. Ale ja całe życie ją wspominałam.

Myślę, że Twojemu synkowi będzie bardzo trudno oswoić się z brakiem przyjaciela i znalezieniem nowego. Pomimo, że jest dzieckiem, to będzie wszystkich kolegów porównywał ze swoim przyjacielem. A teraz to Ty musisz go zająć czymkolwiek aby nie miał czasu na rozpamiętywanie. Powodzenia szczerze życzę. Z czasem poukłada się.

wyjazd , nawet daleki wcale nie oznacza przerwania przyjaźni ...

Ot życie::(((( 

Postaraj sie o to , żeby chłopcy mieli ze soba kontakt telefoniczny , czy skayp Te pierwsze chwile dla niego beda trudne, ale z czasem musi sie z tym pogodzic i zaakceptować taka sytuacje

Przyjaźń na odległość w tak młodym wieku to nie to samo. Chłopcy razem biegali, bawili się. Siedząc na skype nie sprawią, że będzie to dobra zabawa. Po prostu musisz zająć się synkiem teraz jak tylko możesz najlepiej. Poświęć mu wiele uwagi a gdy czas złagodzi te rany pozna innego chłopca, który stanie się niezłym kumplem - a może koleżankę Ta przyjaźń z Erykiem pozostanie mu w pamięci na zawsze. I dobrze. Jednak życie potoczyło się tak a nie inaczej i nie wolno żyć jedynie tą stratą. Tylko jak wytłumaczyć to 9-ciolatkowi...

Mogą jeszcze pisać do siebie. To na początek.

Przykre... Dobrze, ze w dobie internetu kontakt jest w sumie prosty, więc chłopcy powinni jak anjwięcej do siebie pisać.Jeśli to prawdziwa przyjaźń, przetrwa...

Rozmawiaj duzo z synem, tlumacz - wiem ze synowi ciezko to bedzie zrozumiec ale cierpliwosc i czas potrafia zdzialac cuda... za jakis czas na pewno bedzie mu lepiej ale teraz czekaja cie ciezkie czasy... dzieki wytrwalosci trud sie oplaci, w koncu bedzie dobrze:)...

Oj szkoda takiej przyjaźni,ale i tak bywa. Polecam pisanie listów/robienie rysunków i wysyłanie,wysyłanie,wysyłanie. Również zapisanie syna na jakieś zajęcia, gdzie będą inne dzieci - może tam znajdzie się nowy przyjaciel :))

powodzenia

Tak jak przeczuwałam !nie jest łatwo .Jakub prawie non stop wspomina Eryka i czeka na wiadomości ale narazie cisza W telefonie na tapecie wstawił jego zdjęcie i zrywa się na każdy dzwonek do drzwi .Zaczął mi się pieścić i marudzić ale wytrzymuję bo myślę że tak okazuje swoje emocjeZa parę dni przyleci córka z wnusiami ,a Jakub nie może się doczekać ! to myslę że troszke zapomni

Towarzystwo innych dzieci może troche pomoże zapełnić czas, który Twój syn spędzał z kolegą. Współczuję Mu bardzo, bo dla dziecka to ogromne przeżycie...

Do szkoły Jakub chętnie chodzi i lubi swoich kolegów,,klasowych''.Eryk mieszkał  prawie obok nas,jego dom widać z naszych okien ,więc wszędzie biegali razem czasem od rana do wieczora. I właśnie tu na dzielnicy nie ma dzieci w jego wieku,

Wydaje mi się , że takie dzieciaki mają z tym jeszcze większy problem niż my dorośli.
Ale trzeba mieć nadzieję, że Jakub znajdzie nowych przyjaciół, a przynajmniej znajomych, którzy po prostu zajmą mu czas, narazie tylko tyle może zrobić- zająć się czymś