Przeprowadzka za pracą...

przeprowadziłam sie tu gdzie maz pracuje

a i tak w planach mamy przeprowadzke na zachod polski

My na południe , ale jeszcze nie teraz .

dokladnie poki co jeszcze nie teraz

My najpierw ruszamy w okolice Wrocławia. Tu będziemy szukać swojego szczęścia.

Ja już nie stoję przed takim dylematem... oby tylko zdrowie dopisało to chcę mieszkać tu gdzie teraz, żadnej wyprowadzki nie planujemy a tym bardziej za granicę...

Aga , dobrze myślisz, dopóki są dzieci małe masz szanse na zmiany Nasz kraj nie rokuje przyszłości dla młodych małżeństw Znasz niemiecki napewno będzie ci łatwiej znaleść prace 

Pewnie że myślę o tym. Wszystko zależy od tego jak będą przyjmować w Policji w warmińsko-mazurskim. Jeśli nie tu to gdzieś indziej...

My nie planujemy przeprowadzki,tu mamy dom,pracę.Ale brat cioteczny do policji dostał się w Wawie bo w warm-mazur.nie było przyjęć.I tak żyją żona w Piszu z dziećmi a On sam w Wawie.

Na dolnośląskim są teraz przyjęcia do policji

Ja jak narazie nie przejmuje się tym, Dominik ma pracę - kontrakt do chyba  kwietnia 2015 - ale ma. Ja szukalam czegos dla mnie, ale studiuje i niestety.. pracy pelno jest, ale tylko dla osob ktore nie studiuja - czy to dla mezczyzny czy dla kobiety.

Bardzo przyzwyczajam się do ludzi i środowiska i gdybym miała stanąć przed takim wyborem to byłby to dla mnie ciężki orzech do zgryzienia... chyba by się na taki wyjazd nie zdecydowała...

Mój mąż pojechał za pracą do Anglii. JAk tylko się urządzi to dojeżdżam do niego z córką... W Polsce zarabialiśmy oboje tyle, że ledwo starczyło nam na rachunki i samodzielne życie... Moja miesięczna pensja to mniej niż aktualna tygodniówka męża... Wiem, że życie tam jest droższe i nie ma co przeliczać pieniędzy ale tylu ludziom się udaje, że może i nam się poszczęści... W razie czego możemy wrócić... Nasze mamy na pewno by się wtedy ucieszyły...

Chętnię bym się przeprowadziła ale mąż nie chce o tym słyszeć

nie wykluczam takiej możliwości.ake nie teraz.....

jak trzba to trzba...zawsze zamykając drzwi za sobą otweraj sie nowe i tworzą sie nowe perspektywy...najważnijsze to nie palić za sobą mostów...bo w zyciu nigdy nic n ie wiedaomo:(

ja biore pod uwage przeprowadzke do innego miasta za pracą, tutaj na podkarpaciu cięzko z pracą. Zeby sie czegoś dorobic musimy wyruszyc gdzies w Polskę nie ma wyjscia

Też o tym myślałam ale mąż ma fajną pracę na miejscu więc szkoda byłoby rezygnować. Sama będę próbowała szukać pracy ale bez znajomości niestety graniczy to z cudem.

Ja z moim życiowym patrnerem od zawsze mieszkaliśmy na wsi, ponieważ każdemu z nas brakowało możliwości samorealizacji wyjechaliśmy i zaczęliśmy próbować w Krakowie, nowe mieszkanie i przeprowadzka trochę zaczęły nas przerastać, żeby od razu nie zagracać nowego lokum najmniej potrzebne rzeczy wrzuciliśmy do magazynów self-storage w Kryspinowie, znaleźliśmy super firmę przeprowadzkową KingTrans, i zagoniliśmy całą rodzinę do pomocy, powoli wszystko zaczyna się układać, małe kroczki

Normalka- od 3-go jak ostatnio sie logowałam  10-go logowanie zniknęło  Zainteresował mnie ten wątek więc znów się zalogowałam. 

Jeżeli chodzi o temat- to osobiście nigdy nie myślałam o oddaleniu się. Mąż pochodził z Pabianic, miał  mieszkanie ale ja nie zamierzałam tam się osiedlić. Wychowałam się na wsi, od 50 lat mieszkam w miasteczku, na uboczu-czuję się jak na wsi. 
Mateusz na studia wybrał się do Gdańska, od 4 lat pracuje jako informatyk, dobrze zarabia. Mankamentem było to, że dojeżdża do Tczewa, ale i to się zmieni. Właśnie od listopwada będzie pracował w Gdańsku w podobnej firmie. 
Po mnie chyba oddziedziczył spokojne życie w Polsce. Nigdy nie myślał o wyjeździe za chlebem za granicę . Nawet jeszcze na studiach, jak wyjeżdżął jako opiekun koloni do tak atrakcyjnego kraju jak Hiszpania i inne wycieczki po Europie, nie był tym zachwycony i powiedział, że nigdzie nie będzie wyjeżdżał. Wielu jego kolegów z liceum jest za granicą i opowiadają jak rzeczywiście tam jest i raczej są to wyjazdy krótotrwałe, aby zarobić na mieszkanie w Polsce. 
    Poza tym mam znajomych: córka kolezanki mieszkająca od 15 lat w Anglii, wybudowała domek w NML i wrócili do Polski.Synowie chodzili do polskiej szkoły, teraz chodzą do tej w której pracowałam i są b. zadowoleni. Bardziej im się podoba niż w Anglii Inna rodzina z Niemiec po 30 latach też wróciła. Tak jak mówi przysłowie: "wszędzie dobrze ale w domu najlepiej"!