witam, mam pewien problem, ktory mnie juz bardzo dlugo męczy.A mianowicie, jestem w zwiazku od ponad 5 lat. Kochamy się bardzo, ufamy itd..Ale..wlasnie jest to ale.On nie pracuje od 1,5 roku.Nie pracowal wczesniej, gdyz nie potrafil powiazac studiow z praca.Rozumialam go doskonale. Lecz, jak tylko skonczyly sie studia myslalam,ze zacznie pracowac. A tu nic..Do tej pory twierdzi, iż by dostac lepsza prace trzeba miec znajomosci.Pod tym wzgledem tez rozumiem, ze wazne sa obecnie znajomosci. Nie moze on zrozumiec, ze tych owych znajomosci nie mamy i ,ze powinnien (wedlug mnie)szukac pracy. Nawet za te 800zl.To lepsze niz siedzenie w domu. Przypomne,ze ma 27 lat. Wiec do chwili obecnej nie szuka pracy, nie zaglada nigdzie,bo twierdzi,ze nie bedzie pracowal za 800zl. Juz probowalam stosowac wszystkie chwyty. Prosby, krzyki...na dzien dzisiejszy ja mam pieniedze,ktore chce oszczedzac.Ale on twierdzi,ze sa nasze. Nie daje zadnego wkladu finansowego. Juz sama nie wiem co o tym myslec. Moze jestem jakas materialistka??zglupialam calkowicie. Ale boli mnie, ze nic nie robi w kierunku poszukiwania pracy. I szlag mnie trafia jak widze go poraz kolejny w domu..Od czasu do czasu ja zagladam i szukam dla niego pracy.Nie mam pojecia jak do niego podejsc. Juz jego brat mowil, że to ja go utrzymuje. Moze zastosuje manipulacje?typu jesli nie zmieni zachowania to odejde?Prosze was napiszcie co o tym sadzicie?Pozdrawiam gorąco.
