Noworodek i pies w domu.

Większość dzieci wychowuje się bez żadnych zwierzaków w domu i są odporne, prawidłowo się rozwijają itp. a czasami dziecko może mieć alergie na sierść psa, kota itp.

Warto się nad tym zastanowić czy to jest dobre rozwiązanie bo i pies i malutkie dziecko potrzebować będą Twojej uwagi...

Pozdrawiam !!!

Nie sądze, żeby był to najlepszy pomysł w waszym przypadku...

My mielismy pierwszego kota już ponad 5 lat, gdy pojawiło sie dziecko, drugi kot tez miał juz 4 lata, widzielismy rywalizacje pierwszego kota o drugiego (pierwszy chowany od maleńkości, rozpieszczony, drugi też młody), oba miały rózne podejscie do dziecka, gdzy przynieslismy je do domu.

Mozna znac zwierze pare lat, a nigdy nie wiadomo, jak sie zachowa w obecnosci dziecka. Starszego kota wszyscy podejrzewali o agresję, bo jest agresywny, a on własnie agresję przejawiał do kazdego poza nami, kto zbliżył sie do dziecka, stał się opiekunem dziecka, młodsza kotka, bardzo przyjazna, do dziś nie podchodzi do dziecka, ucieka, boi sie.

Noworodek to całodobowa czujnosc, w pierwszych miesiacach to śpi sie na zmiane, jesli w ogóle...

I to samo jest z małym kotem, psiakiem...

Z tym odczulaniem dziecka to jest tak podobno, ze jesli w ciąży zwierzęciem ciezarna zajmuje sie, to dziecko nie bedzie uczulone, podobno, u nas sprawdziło sie.

Skoro nie mozecie wziac teraz, w czasie ciazy zwierzecia, to nie bierzcie w ogóle.

zwierzę młode potrzebuje równie duzej uwagi, co niemowlak.

A siły na dziecko brakowac wam bedzie na początku

Moja rada- nie macie zadnego zwierzecia, nie mozecie w czasie ciazy wziąc do domu młodego zwierzaka, poczekajcie. Niech niemowlak ma pół roku, odwiedzajcie czesciej kogos, kto ma zwierzę, typu pies, kot, zeby zaobserwowac czy dziecko ma alergie i gdy dziecko zacznie chodzic- wezcie szczeniaka albo kociaka, wtedy bedą to przyjaciele na pare lat...

Jeśli już zwierzak jest to inna sprawa, zżyty z rodziną ale tak na początek i dziecko i pies.. chyba bym się nie zdecydowała..

A co będzie jeśli ten system się nie sprawdzi.. co zrobicie wtedy z pieskiem? 

Myślałam raczej o jakimś starszym, małym piesku, ze schroniska. Spokojnym, nieagresywnym. A gdyby się nie udało, dałabym go mamie na "przechowanie", dopóki maluszek nie mógłby się wychowywać razem z pieskiem. Moja mama mieszka na wsi, ma spory kawałek ziemi, piesek źle by nie miał. :)

Również uważam, że to zły pomysł. Gdyby pies już był, to inna sprawa.

Przy dziecku jest mnóstwo pracy, szczególnie w pierwszych miesiącach człowiek po prostu jest zmęczony.

Na Waszym miejscu odczekałabym z rok, 2 lata, zobaczyłabym jak się wszystko ułoży i wtedy pomyślała o zwierzaku. Dobrze dla zwierzaka i dla Was.

Nie brałabym na pewno starszego psa ze schroniska - taki piesek ma już swój charakter i na pewno byłby mu potrzebny święty spokój.

Starsze psy mają już swoje przyzwyczajenia. Nie wiadomo jak zareaguje na pojawienie się dziecka w domu. A już w ogóle wzięcie pieska-adopcja ze schroniska, następnie oddanie w inne miejsce w razie co-to poroniony pomysł! Pies kolejny raz poczuje się porzucony i później co znów zabrać z powrotem? Jak zabawkę? To pieska maskotkę sobie kupcie!