poród 23 tc

Bardzo Ci wspołczuję, na pewno starsznie jest przeżyć śmierć swojego dziecka, a jeszcze tak wyczekiwanego. To bardzo niesprawiedliwe. Nie doczekało 24 tygodnia, od którego takie maleństwo byłoby ratowane :(

Trzymaj się cieplutko! Mam nadzieje ze następnym razem na pewno się uda  Bądz dobrej myśli!

przykro mi bardzo:(

Ryczę Tak strasznie mi przykro Kochana Wiem jak bardzo musi być ci cięzko.Jestem po poronieniu ,moja śnieżynka opuściła mnie w 6 tygodniu ciąży co było dla mnie koszmarem,nie mogłam przez dłuższy czas dojść do siebie,ale musimy być silne Edytko .Myślę,że powinniście spróbować i dalej walczyć o maluszka,wiem że bardzo się boisz ale muszisz być wielkiej nadziei  że wszystko będzie dobrze ,że uda ci sie donosić ciąże przez te 9 miesięcy.Rozmaiwałaś z psychologiem?Jeżeli nie to zrób to przed kolejną próbą z pewnością Ci to bardzo pomoże.
Bardzo mocno 3-mam kciuki żeby szybciutko udały się wasze starania o dzidzię i żebyście zostali Najszczęśliwszymi Rodzicami na Świecie.

Moja córeczka Joasia zmarła 2 dni po urodzeniu.Wywieźli ją do Torunia i próbowali ratować. Nie udało się. Ordynator zamiast mnie coś powiedzieć, to zapytał co zamierzam robić. Za rok urodziłam pięknego syna, mimo mojego wieku był zdrowy i dziś się przystojnym mężczyzną. Edyto, z pewnością jesteś młodsza i nie należy się poddawać. 

Dzięki wielkie za słowa otuchy, jest naprawdę ciężko, ale taka tragedia naprawdę bardzo zbliża i mam mega oparcie w mężu i całej rodzinie. Z psychologiem nie rozmawiałam myslę że rozmowa z moją lekarką mi wystarczy ona mi powie co i jak wizytę mam we wtorek najbliższy i bardzo się denerwuję... Trzymajcie kciuki ;) Mam 27 lat. Heh do mnie pierwsze pytanie położnej to było "czy chce Pani ochrzcić dziecko? i czy będzie Pani zabierać ciałko czy zostawiacie w szpitalu"... Takie pytania są bardzo przykre w chwili kiedy masz nadzieje że stanie się cud i Twoje dziecko jednak będzie żyło. Brakło mu 4 dni do 24 tygodnia... z tym że tydzień był bez wód płodowych więc jego układ oddechowy się nie rozwijał a na sterydy było za wcześnie. 

Kochana, bardzo Ci współczuje, wiele przeszłaś, wierze że następnym razem będzie wszystko dobrze :* Trzymam bardzo mocno za Was kciuki! Na pocieszenie powiem Ci że moja mama musiała urodzić swoje pierwsze dziecko, wiedząc że ono już nie żyje, była w siódmym miesiącu ciąży, po nim urodziła cztery zdrowe córki. Wiem że to nie ukoi Twojego bólu ale możę doda choć odrobinę nadziei.

Bardzo Ci współczuję kochana. Trzeba być dobrej myśli i tak, jak piszą dziewczyny, nie poddawać się. Poszukaj pomocy u psycholga, napewno Ci pomoże.

bardzo Ci współczuję, przeżyłaś straszne chwile. życze Ci, abyś za niedługo cieszyła się dzieckiem, któe będziesz tuliłą w swoich ramionach. To najgorszy ból w życiu.

jestem pewna, zejeszcze urodzisz gromadkę dzieci. Głowa do góry:)

Kochana lekarka to nie psycholog uwierz mi.Psycholog z pewnością pozwoliłby Ci się lepiej przygotować do waszej decyzji i na pewno lepiej byś sie poczuła po takiej wizycie.

Bardzo poruszyła mnie Twoja historia... współczuję...

Kilka lat temu moja siostra cioteczna urodziła chłopczyka z wagą 830g i udało się go uratować... Jest to cud, jak mówili sami lekarze...

Razem z Familką śledziliśmy jego losy bo miał wiele operacji a dzisiaj to wesoły i pełen życia chłopczyk, który chodzi do przedszkola...

Życzę Ci wiele dobrego i doczekania pociechy...

Edytko napisałam Ci wiadomość. 

Hej dziewczyny.

Wczorajsza wizyta przebiegła tak jak myślałam dowiedziałam się tyle ile sama wiedziałam... Jedynie tyle że odebrałam wyniki z badania histo z łożyska i wyszło na to że infekcja z krwi spowodowała odpłynięcie wód płodowych. Nie mogę się pogodzić z tym że głupi ząb albo zapalenie gardła spowodowało to że straciłam Mojego synka. Piszę i płaczę... Wszystko bym oddała żeby cofnąć czas... Może gdybym dbała jeszcze bardziej o siebie... oszczędzała się... ubierała cieplej... nie wiem :(

Lekarka powiedziała że musimy odczekać około 3 miesięcy zanim znów spróbujemy, przepisała mi już kurację która pomogła poprzednim razem i od maja mam zacząć brać leki... przez te 3 miesiące które mamy odczekać mam wyleczyć wszelkie infekcje, zęby itp., itd. Boję się... kolejnej straty moje serce nie wytrzyma... ale z drugiej strony tylko kolejna ciąża pozwoli mi złagodzić ból, przynajmniej tak mi się wydaje...

Nie obwiniaj się Kochana, chyba tak musiało być.. Jeszcze się doczekasz swoich skarbów!